10 Mayıs 2011 Salı

İçe bakış ve dışa duruş..

Kaç gündür yazmak için ilham perilerim gelip duruyor ve nihayet yazmaya koyulabiliyorum..
Öncelikle son günlerdeki ruh halimden düşüncelerimden bahsetmek istiyorum..
Kaç gündür son yıllarda herzaman olduğu gibi hayatımın akışını yoluna koymak için uğraşıyorum evet bu hep aynı..Renkler aynı tonlar farklı..Söyleyecek çok şeyim var, ama saçma ama değil..Şimdi hayata dair son zamanlarımı yazayım.Çok durgun,garip kendi içimde..İçimdeki halimle yansıttığım farklı evet olması gerektiği gibi belki , belki de hepimzin yaptığı gibi..Dış etkenlerden insanların beni maddi manevi incitmesinden korunmak için herzaman yaptığım gibi donuk kendi halinde biri gibi yaşıyorum.Tanıdık simalar ifadelerimi sempati dereceme göre değiştiriyor evet..Sonra yine aynı ruh haline bürünüp evime kadar incinmeden kaybetmeden devam ediyorum..Herneyse şimdi içimden bahsedeyim..Son yıllarda içimdeki çocuğun yaşadığı ruh hali genelde aynı..
Kimsesiz bi çocuk ağlıyor sokaklarımda yağmurlu bi havada öyle bi başına..Sağa bakıyor sola bakıyor düşünüyor hep düşünüyor..Dünyanın haline bakıyor önce düşünüyor ağlıyor sonra kendi haline bakıyor düşünüyor ağlıyor..Gerçekçi bi bakışı var hayata..Aslında hayatın ne kadar basitliklerle dolu olduğunu görebiliyor..Zor yaşantılar ve basit insanlar değersiz yaşantılar..Bugünün galipleri..Hiçbişeyi umursamayan diğerleri gibi olmak istemiyor fakat..Çünkü hayatın alelade yaşanması gerektiğine,herkesin yaşamak için gösterdiği trajikomik hayatlara hiçbir zaman inanmıyor inanmaz da..İçinde çok derinlerde bişeyler ona herzaman başka şeyler fısıldıyor..İçinde biyerlerde bişeyler ona başka şeyler gösteriyor ve o kadar çok şey söylüyor ki..Kimsenin onu anlamayacağını biliyor ve acısı onu ağlatıyor..Düşüncelerinde yalnız olmak gerçekte de yalnızlaştırır çünkü insanı..Çünkü ne düşündüğümüz yaşantımıza,duruşumuza,bakışımıza kadar yansır,yansıtır farklılıklarımızı..Herkes farklıdır kendi içinde evet bunu biliyor..Ama çoğu aynı farkı yaşıyor..Çoğunluğu karalamak değil amacı ama farklı olduğu için bi kalemle çizilen hep o küçük çocuk..Ahh bir bilseniz diyor..Bilseniz ve uyansanız, ne kadar farklı ve güzel olurdu dünyanın çehresi..Sonra başını kaldırıp onu diğerlerinden ayrı yapanı yaratanı düşünüyor..Ellerine yağmur damlaları düşerken ve gözlerinden yaşları,yüreğine koyuyor ellerini ve oturup bi kaldırım taşına içindeki gücün sahibine veriyor tüm benliğini..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder