4 Eylül 2012 Salı

Hayat! Koca bir yalansın sen..


Dün gece ölmeyi istedim yaşamaktan çok.. çünkü hayatın anlamını kaybediyorum.. belki de kaybettim.. hayat bir kaç cümle kurmak kadar kolay olsaydı keşke.. ama değil.. bazen cümleler kurarsın..  kendi içine veya dışına doğru yolculuk yaparsın.. büyük hayallerin olur.. bazen sevmekten daha çok sevilmek istersin.. ama hep sen üzülürsün..üzülmek diye birşey var, kelimelerin içine hapsolmak gibi.. bazen kendi kalbinin ölü olmasını istersin.. fakat ölemez ki.. yaşıyordur çünkü.. öyleyse dersin, nerede benim kalbim, neden kalbim,ruhum bu kadar acı çekiyor.. acı ile yaşamaya alıştım ben.. gözyaşı, benim dostum gibi.. dünya, ben senden vazgeçtim... vazgeçtim herşeyden.. Hayat, bildiğin  kocaman bir yalan..