25 Haziran 2011 Cumartesi

yolunu kaybetmiş..

Yağmurda yolunu kaybetmiş,üstü başı çamur içinde,küçücük omuzlarında dünyanın yükünü taşıyan küçük bi kız çocuğu şimdi o..Yağmur yağıyor hem de öyle bi yağmur ki fırtınaların kasırgaların birbirine karıştığı bi yaz yağmuru gibi..Yürüyor hızlı hızlı bazen koşar adım bazen duraksayarak..İçindeki hüzün bulutunu, sırtındaki o büyük yükü yağmura vermek, başından atmak ister gibi..Bi baş ağrısı bide onu bastıran bi yürek sancısı var içinde..Konuşmak istemiyor, adeta sonsuza kadar suskunluğun anahtarıyla kilitlenmiş kapalı,paslı bi kutu gibi..Kendi içine kıvrılıp sessiz bi köşede uyumak istiyor sonsuza dek.. Hep düşünceli hep hüzünlü..Tutunmak için hiç birşey göremiyor..Ona göre her şey her yer duvarlardan ve boş caddelerden ibaret.. Bi kendi var o yağmurda çamurda yalnız başına yürüyen ve yürüdükçe artan yalnızlığı..Uzaklaşıyor nereye gittiğini bilmeden, uzaklıklar bile uzak geliyor ona..Bi bıçak izi alnında, bi kurşun yarası omzunda ve geçmez sızılar vücudunda..Kelimeleri unutmuş, sesini kaybetmiş hatta varlığını bile hissedemeyecek kadar tükenmiş..İçindeki sesler bile susmuş artık..Rüya göremiyor,düşlerini umutlarını kaybetmiş çoktan .. Mutluluk diye bi kavram var bildiği sadece binlerce karmaşanın arasına gizlenmiş..Yıllardır aradığı tek şey o kelimeye dayalı belki de..Doğduğu şehirden çok uzakta ve orayı hatırlamıyor bile.. Bir tek doğduğunu biliyor ve bir gün öleceğini..Ölümden sonrasını bilmiyor öncesi ise onun için sadece sessizlik.. Sessiz çığlıklar atarmış bi zamanlar artık onlardan da vazgeçmiş..Sanki asırlardır yeryüzündeymişçesine buruk ve yorgun.. Bir tek sevgisine inandığı yüce bir ilahı var onu anlayan ve ona biyerlerden herzaman bakan.. Yazılan tüm hikayelerin sahibi ve onun da hikayesinin.. Yürüyor küçük kız ve gözyaşları yağmura karışıyor zaman zaman.. Bir tek O ve kendi var tüm bunları anlayan.. Konuşmak istemiyor artık çünkü geçtiği tüm yerler ona suskunluğun büyüklüğünü haykırıyor.. Susuyor susuyor ve sustukça susuyor..İşte bu küçük kızın hikayesinin özeti..Boş duvarlardan bi gün bi kapı bulursa aralık belki bakar o kapıdan belki girer içeri..Zaten o suskunluk işlemişken hücrelerine bundan sonra konuşmak bi anlam ifade etmez biliyor..Çünkü konuşmanın anlamsızlığını çok iyi biliyor.. Ve suskunluğunu bozmadan yaşamaya devam ediyor gidiyor..

18 Haziran 2011 Cumartesi

Bugünüm

Bugünüm güzel hislerle dolu..Geleceğe dair umutlarımın had safhada olduğu birgün..Bi insan hayatında kaç kere karşısına çıkabilecek en güzel fırsatlarla karşılaşabilir ki..İşte ben son günlerde karşıma çıkabilecek en iyi iş fırsatıyla karşılaştım..Türkiye'de ve dünyada aranılan bir mühendis olmak üzere yetiştirileceğim harika bi fırsat avuçlarımda duruyordu ve ben dün ilk adımı attım..Başvuru formunu büyük bi heyecanla doldururken geleceğin bana en güzel fırsatlardan birini sunduğu heyecan ve getirdiği hayallerle doldum ve taştım..Gece yarısına kadar gözüme uyku girmedi ve zorla uyuttum kendimi..Eğer olursa elemelerden sınav ve mülakattan başarıyla geçersem yurtdışında yaklaşık on yıllık bir eğitim ve staj imkanı ve beraberinde harika olanaklar beni bekliyor..Türkiye'ye döndüğümde ise tabiri caizse dizginlemez bi kaplan gibi işimin uzmanı olacağım inşallah..İşte rüyalarım,işte yeni hayatım böylece yepyeni bi hikaye başlayacak benim için..Hayatımda hiçbişeyi bu kadar çok istemedim..Eğer olursa Allah'ım çok ama çok bahtiyar olacağıma inanıyorum..Benim gibi birinin hayattan istediği şey tam da ona kapısını aralamışken bundan daha heyecanlı olamazdım..İdeallerim, hiç bu kadar can bulmamıştı..Allah'ım lütfen başarıyla tüm aşamaları atlatıp hikayemi başlatmama izin ver..Ben bunu yapabilrim çünkü istiyorum..Hatta bugüne kadar bundan daha fazla istediğim bişey olmamıştı..Eğer olursa sevgili dostlar,tüm maceralarımı sizinle paylaşcam burada zaman zaman..Şimdilik hoşçakalın :))

14 Haziran 2011 Salı

Güzel bir bugüne uyandım ;))

O kadar yorgunluktan sonra güzel bir güne hiçbir stres olmadan uyanmak çok hoş bi duygu gerçekten..Yaşamak güzel..Hele yorulduktan sonra dinlenmek bunu haketmek herşeyi unutturuyor insana..Kardeşlerimle kahvaltımı yaptım çayımı içtim,keyif yapcam bugün :)) Herkese tavsiyem şu benim ve kendime daha fazla söylemek istediğim ; çalışmalıyız; mutlu olmanın birinci yolu hedefler koyup kendimize ama mutlu olacağımız,istediğimiz hedefler olmalı ki çalıştıkça başaralım ve başardıkça daha rahat nefes alalım,hayatın ne kadar anlamlı olduğunu görelim..Gerçekten düşününce insanın gayesiz, başıboş yaşamasıdır hayatımızı solduran ve bizi..Eğer düşünen bi beyni varsa kişinin ve içinde yanan bi ateş ve kafasında bir ses ; bişeyler yapmalıyım.. diyorsa eğer, yaşamın sadece eğlenceden ibaret olmadığını asıl mutluluğun güzel ve anlamı olan amaçlar için çalışması gerektiğini bilir,anlar, hisseder.. Herkesin çalışma dozu şekli ve payı farklıdır elbette ve yaptığından alacağı tat ayrı..Önemli mi.. Kim ne kadar ne için çalışmak istiyorsa (yeter ki aydın yarınlar için olsun) o kadar yapsın,öylece mutlu olalım hep birlikte..Bi kelebek etkisini asla küçümsemem ben.Kutupta bi kelebek kanat çırpsa ekvatorda fırtına oluşur mu oluşur elbette..Ama buguün ama yarın..Bi kelebek olmalıyım,olmalıyız diyorum..Madem yaşıyoruz bu dünyada hep birlikte ve başka sahip olduğumuz bi dünya da yok, öyleyse bize düşene sımsıkı sarılıp yok etmek için değil var etmek için çırpmalıyız kanatlarımızı..Varlığımızı yıkarak değil yaparak göstermeliyiz..
Herkesi kendi çapında kelebek olmaya davet ediyorum.. Sevgi ve saygılarımla sevgili kelebek adayları..

4 Haziran 2011 Cumartesi

Kıraç Kayıp Şehir

Sevmeden olmaz

Hayatı değerli kılan tek kaynak sevgi sanırım..Birbirini sevmeyenlerden oluşan bir toplum yok olmaya mahkumdur kanımca..

2 Haziran 2011 Perşembe

Ne çok özledim seni..

Ne çok özledim seni..Ne çok istedim alıp başımı uzun süre kaybolmayı ortalıktan..Prangalardan kurtulup sadece ben olarak kendim olarak yaşamayı..Kendim olmamın kimseye dokunmadığı,yargılanmadığı bi dünyayı..Kendimi bi sana anlatayım uzun uzun istedim..Sen baktın mı bana bir ben bileyim istedim anlatılanı..Bana özel bir sen ve sana özel bir ben olmayı..Karanlıklar basmışken tam, yolumu aydınlatan ışık olmayı ve yolunu aydınlatan ışık olmayı..Ne çok istedim katıksız seni bulmayı..Tüm karmaşalardan uzak cennete açılan bir kapı olmayı ve cennetlere uzanan yollara giden bir sen bulmayı bu dünyada, o anda,o zamanda..İsteklerimiz bitmiyor,körlüklerimiz bitmiyor nankörlüklerimiz bitmiyor ama biz sürekli bitiyoruz..Sen yoksun ve ben yokum sen yokken..Sana bağlı bir düğümle yaşadığımı bilmedim çok zaman..Sonra farkettim ki kader diye bir mevhum daha var planlardan ayrılan..Görülen yaşanılan pek çok yalanın arasına karışmış kaderler var yalanları hiçe sayan üstelik yalanları da kader yapan..Bilmediğim pek çok şey  gibi seni de bilemedim..Bir türkü tutturmuş gidiyordum bazen ağıtlaşan ve ağırlaşan..Derken bir ses duydum; herşeyimi yeni baştan yazan ve bana kim olduğumu haykıran..Ne çok özledim seni..