Zamanın içinden geçerken ben..

Zaman çok hızlı geçiyor..ben de zamanla yarış halindeyim şu ara..Proje,tez,dersler ve ekstra işler vaktimi bilmem kaça bölüyor..Şu dönemde yapmam gereken ne varsa hiçbirini es geçmeden yapmam ve bitirmem gerek.Okul bitti artık en azından bugün okuldaki son dersim bitmiş oldu.Haftaya final haftam ve sonraki hafta..10 haziranda lisans hayatım inşallah bitmiş olacak..Daha sonra onbeş günlük stajım ve diplomam ile alıp başımı gidebileceğim ;) Bakalım bundan sonraki dönemler bana neler getirecek ve neler götürecek..Hayırlısı bakalım..Hayat güzel aslından ama yorucu,tempolu bi hayatım var şu dönemler..Her türlü yaşam olayları ile türlü türlü sınavlardan geçip gittikçe yeni bir kişiliğe bürünüyorum sanırım..Sanki aslında özümde olan şeyi buluyorum..Tüm bu yaşadıklarım gerçek kimliğimi açığa çıkarıyor ve olmam gereken insana dönüşüyorum..

Bahsetmek istediğim çok fazla konu olmasına rağmen bir kaçına değinmek istiyorum..Benim blog sayfam hakkında..Bir sürü blog takip ettim,baktım,inceledim..İnsanların blog yazarken,oluştururken ki düşünceleri çeşitli.Kimi politik,kimi magazin, kimi reklam, kimi spor, kimi bilim,kimi sinema, kimi kişisel paylaşımlar ve diğer bir sürü farklı konularla dolu..Benim gibi sadece günlük vari yazanlar da var..Benim blog oluşturma amacım ise; sadece yazmaktı..Zaman ne getirir ve nasıl değiştirir bilemem ama yazı konularım üç aşağı beş yukarı aynı; otobiyografi niteliğinde biraz, biraz da deneme niteliğinde..Tarzım böyle hayatımın bu dönemlerinde..Herneyse zaten yazma amacım gördüğüm yaşadığım şeylere dair belki sıkıntı belki mutluluk sadece kendi hissettklerim ve düşüncelerimden ibaret..Yazıyorum çünkü yazdıklarımı tekrar okuyup zaman içindeki değişimlerimi,eksiklerimi,fazlalıklarımı daha iyi görmek için..Böylece kendimi daha iyi tanıma ve takip etme şansı elde ettiğimi düşünüyorum.Üstelik yazmak beni rahatlatan bir eylem..Su gibi akıp giden zamanın içinde o anların kalıcı bişeyler bırakması hoşuma gidiyor.. Her neyse bu konuda şimdilik söylemek istediklerim bu kadar..Finalleri de başarıyla atlattıktan sonra daha başka planlar ve yaşamın sunularıyla yine yazmaya devam edeceğim kısmetse..Şimdilik eyvallah..

Yine değiştim sanırım..

Az önce yazdıklarımı okudum da, ne kadar basit geldi gözüme.Güzel duygular,biraz karışık olanlar ve sade olanlar yani biraz da basitlik dediğim gibi.Evet görünen o ki değişiyorum.Bugün bunları farketmem ilerlediğimin göstergesi olabilir.Yıllar süren değişimler geçiririz hepimiz fakat ben kendimdeki değişimlerin daha hızlı bi şekilde gelip beni bulduğunu düşünüyorum,bunu hissediyorum.Düşündüklerimi ifade ederken kullandığım kelime hazinem ne kadar zayıf bir dile sahip..Hayır bundan hiç hoşlanmadım.İstiyorum ki daha başka suretlerde ifade edeyim düşündüklerimi,üslüp,tarz daha farklı olmalı diyorum..Okumalıyım,yazmalıyım,yazarken diğer taraftan okumalıyım..Sadece okuduğumda yazma yetimi kaybettiğimi düşünüyorum..O halde birlikte yürütmeliyim..Yapacak işlerim hiç bitmiyor..Beynim pazar yeri gibi habire alışveriş hesaplaşma,cümbüşler,kalabalıklar..Gitmeliyim..

Karışık şeyler yazabilirim bugün..

Merhaba dostum,yine ben geldim..Kırık dökük ben işte..Alış artık bana emi blogcuk..Herkes gibi renkli değilim belki..Belki pırıl pırıl bi hayatım yok,öyle anlatacak güzel hikayelerim,yaşanmışlıklarım yok..Ama sana karşı olduğum gibi olacağım için beni sevebilirsin ;) Her neyse gelelim bugün yazmak istediklerime..Bugün yani şuan ne yazacağımı bilmiyorum aslında..İçimden geçen yazmaya dair bişey de yok..Kafam o kadar karışık ve ruhum o kadar bitkin ki..Ama açıp tuşun ucuna gelecek bikaç söze bırakmak istedim kendimi..Ne tuhaf değil mi..Belki de benden daha deli daha vahim nelerini gördün sen..Beni de görmek zorunda kaldığın için üzgünüm..Çok duygusalım şu ara..Aslında genelde öyleyim ama bazen artıyor duygusallığım..Hayat böyle işte herkes bilir.. Çok üzgünüm aslında biliyo musun..İçim korku endişe ve meraklarla dolu..Kapkarışık mı karmakarışık mı ne derler ya hani öyle bişeyim ..Hatta içimi döksem sana kimbilir neler çıkar..Ama o kadar açık olamam..Hergün  başka şekillerde geliyor bilirsin ama benim hayatım öyle tuhaf ki gördüklerimi yalnız ben yaşıyorum..Dışardan bakıldığında sessiz sakin iyi hoş kızım belki hatta çoğunun gözünden gizemli fakat yine de basit olduğumu yada öyle görmek istediklerini biliyorum..Belki de öyleyim çünkü insanların değer yargılarına bakıldığında o kadar somutlaşıyor değer verilmesi gerekenler ..Hiçbizaman onlar gibi olamadım bana kalırsa olamam da..Ben nasılım kendi gözümde bunu milyonlarca kez düşündüm düşünürüm de çünkü insan hayatının her evresinde başkalaşım geçiriyor,değişiyor..Ama değişmeyen yada değişmemesi gereken bazı şeyler de var hayatta insana dair,insanlığa dair..Bence bu insanlık denen olgudur..İçindeki taşıdığın güzellikler..Evet insan öldürmemeli vicdanını,iyi niyetini,temiz duygularını..Ben de içimde sakladığım istesem de istemesem de söküp atamadığım bazı özellikler taşıyorum dostum..Bazen isyan ettim bazen nefret ettim kendimden ama sonunda gördüm ki onlar benden ben onlardan ayrılamam..yani değiştiremediğim bana has yada benim parçam kısacası beni ben yapan değerleri,özellikleri söküp atamam..Ben varolduğum sürece benimle olmaya mahkumlar evet..Taşıdığım bu özellikler yani beni taşımak ve yaşamak o kadar zor ki dostum..Neden ben böyleyim diye çok sordum kendime..Ama bu benim böyleyim işte..Cevap hep aynı,geldi ve beni buldu ve ben oldu bu özellikler..Mevla böyle takdir etti..Eğer umudum olmasaydı geleceğe dair..Eğer umudum olmamış olsaydı ilahi takdirlere dair ve yarına dair.Bugünlere gelemezdim gelmezdim gelmek istemezdim..Yada bu gelen şimdiki ben olmazdı.. neyse dostum bugünlük bu kadar olsun..hoşçakal..

Ne yapmalıyım ve neden

Yorgunum çok..Sanki yıllarca uyusam kendime ancak gelebilirmişim hissi var içimde..Şöyle uzun bi tatile çıkıp,alıp başımı uzaklara gitsem güzel olurdu..Annemi çok özlüyorum.Sorumluluklarım var yapmam gereken fakat içimde pek bi istek yok yaşamaya dair..Sanki yaşamaya değer hiçbirşey yok gibi geliyor..Sanki yaşadıkça sadece yeni sıkıntılarla tanışacağım ve bu böyle sürüp gidecek..Hep kaybetme kazanma faslı..Hep terazinin dengede kalması için çabalama hali..Nereye kadar..Sanki hayat su gibi akıp gidiyor gibi..Ne zaman çocuktum ne zaman büyüdüm bilmiyorum..Bazen Çocukluk dönemlerimi çok özlüyorum oysa o zaman bile kendimce hep sıkıntılarım olmuştu ama hayatla başa çıkmak daha kolaydı sanki..
Kendime dair değiştirmek istedğim şeyler var..Mesela daha iradeli daha güçlü olmam gerek içinde bulunduğum şartların üstesinden gelebilmem için..Daha güçlü daha hırslı yada daha azimli olmam gerek..Daha inançlı ve de..Kendi inandığım değerler ve prensiplere sıkı sıkı sarılmamlıyım mesela..Çok kitap okumalı aklımı,fikrimi,ruhumu,kalbimi kısaca hayatımı renklendirmeliyim böylece..Çok çalışmalıyım..Herkesin yaptığı gibi sadece yapmış olmak ve başımdan atmak için değil hakkını vererek yapmalıyım bana düşenleri çünkü daha sonra düşenlerin zorluk derecesi hep daha fazla oluyor benim hayatımda..Bunu aşayım yoluna gircek sanki daha kolaylıkla başedebilirim sanıyorum fakat bana gelen beni adım adım daha üste çıkarmaya çalışıyor sanki..Bıraktığım es geçtiğim ne varsa karşıma çıkıyor,beni tamamlamadan geçemezsin gidemezsin diye basbas bağırıyor karşımda..Buna kader diyorum..Sanki yapmam gereken aşmam gereken bişeyler var gibi hissediyorum..Aslında farkettiğim bişey var; çalışıp güzel şeyler yapmak isteyen herkes aslında benimle aynı kaderi paylaşıyor bi bakıma..Bugün şansı yaver gitti diyelim ama es geçtiği şey eğer hakkını vermek istediği bi hayat varsa yine karşısına çıkıyor ve o merhaleyi aşmadan geçemiyor..Bazıları da şıp diye hallediveriyor herşeyi kolayca ve yoluna devam ediyor..Ama bana kalırsa bunların hepsi kader..Bi söz vardır 'Allah dağına göre kar verir.. ' diye..Ben de öyle inanıyorum..
Ben şuan üniversitemin son sınıfında son dönemindeyim umuyorum ki..Bugüne kadar çalışmadığım herşey yine karşıma çıktı..Ben de onları öğrenmeden geçmemeye çalıştım bu yüzden..Hiç başarılı sayılmam çünkü hep planlarımdan ve tahminlerimden daha zoruyla karşılaştım..Benden önceki yıllarda mezun olanlardan duyduğum kadarıyla önceki yıllar daha kolaymış dersleri geçmek üstelik başka okullardan bizimkine geçişle gelenler de çok zrolanıyor ve bizde çok kolaydı diyorlar..E ben de haklı olduğumu düşünüyorum..Şu ders bu kadar zor sormaz şöyle olur böyle çıkar bu yeterli diye bırakırsan ona göre payını alıyosun bizde..Hergün ve günlerce çalışmalısın ki iyi bi dereceyle bitir hatta normal bi mezuniyeti haket falan..Üstelik mezun olmadan çok donanımlı hale getirmeye çalış kendini,sosyal ol,bi çok şey öğren biriktir..daha önce böyle şeyler yapmayan hocalar ben bu okula adım attıktan sonra hızla zorlaştırma ya başladılar sanki herşeyi..Normal seçimlik bi ders bile zorluyor kimi zaman..Kredisi düşük diyosun,hoca aşağılık kompelxi çıkıyor ve dünyanın en önemli derslerinden biriymiş gibi zorlamaya başlıyor..Bazen gerizekalı olduğumu düşünüyorum yada sanırım yeterince özveri göstermediğimi..Ama hala tezime bile başlayamadım..Sıkıldım bunaldım.Aslında başlarda daha rahat davrandım ama o zaman da her hafta proje dersinin gerekleriyle uğraştık hep.Sanırım ben mühendis olamicam hatta olmak istemiyorum..Mezun olayım başka bişey istemiyorum şuan..Ve o kadar kızdığım noktalar var ki bu bölüme bu okula bu fakülteye..Zaten piyasada bi değerimiz olmayacak ki ne diye bu kadar abartıp yıpratıp yoruyorlar bizi..Ben bu bitince başka bi dala atlayabilirim bu yüzden..Bunu düşünüyorum sık sık evet..Düşünmem gereken bi hayat var evet ben düşünmek zorundayım yoksa bi ruhtan farkım kalmıyor..

Karanlık..

Karanlık hakkında yazmak istiyorum şimdi de..
Karanlık aslında aydınlık kadar gerçek ve hayatımızın bi parçası..Karanlık deyince çoğu bunalımlı,depresif bişeyler hayal eder..Oysa karanlığın sıcak yüzü uykularımızda gösterir kendini..Uyumak için karanlığa ihtiyaç vardır,dinlenmek ve yenilenmek için..Güneşin gül yüzünü görüp güne merhaba diyebilmek için karanlık olmalıdır önce ki sabahın ne olduğunu bilelim,günün tadına varalım..Karanlık çağ olmasaydı aydınlık bilinemezdi belki de..Kömürle elmas gibi gelir karanlık bana biraz..İkisi de benzer aslında ama kömürle elmastan daha farklı da..İşlevleri farklı ama ikisi de ihtiyaç değil mi..Belki daha  çok örnek verilebilir benzetme yapılabilir bu konuda..Fakat benim asıl yazmak istediğim şey bi yandan karanlığın ihtiyaç yada aydınlığın değerini bilmemiz için verildiğini anlayıp bunun bilincinde olmak bi yandan da insanların yada sistemlerin insanlar üzerinde oynanan karanlık oyunlar ve karanlığa dönüştürülen ruhlarımız,kalplerimiz beyinlerimiz..Adeta aynı fabrikadan çıkma ürünlere dönüşüyoruz günden güne..Düşünüyorum da benim yaşadığım dünyayı..Çevremde herkes aynı amacın peşinde,tonlar farklı ama renkler aynı..Dünya tek renk benim için..Herkes bi okul bitirmek,iş,eş,çocuk,mal ve rahat iyi bi yaşantı sahibi olmak peşinde..Bazen diyorum hayat buysa aslında çok saçma ve çok basit..Evet ben de isterdim herşey herkes hakkında güzel şeyler yazmayı..hayat hakkında sevgi dolu sözler yazmayı heryere..Ama bana göre böyle bi dünyada bunları yazanlar ya yalancı,ikiyüzlüdürler yada gerçekleri görmekten uzak vasıflara,hayatlara sahiptirler..Ben böyle düşünüyorum..Sonra sistemlerin kurbanı olduğumuzu da düşünüyorum.Her ne kadar eleştirsemde ben de o insanlar gibi yaşamak zorunda bırakılıyorum evet..Tamam belli şeyler hayatın parçası,kuralı belki ama ben bu şeyleri yaşarken bile yaşantıların sahteliği yanlışlığından bahsediyorum..Herkesin kafasına aynı düşüncelerin enjekte edilmesinden,hergün binlerce reklam çeşitleri,internet gazete televizyonlarla insanlara verilen hiçlikler içinde kayolup gidişimizin ağıtını yakıyorum..Herkesin tüketmeye zorlanmasından ve bu sebeple gereksiz üretim zırvalarından bahsediyorum..Böylece insanlar para kazanıyor,karınları doyuyor ve gözleri doymuyor birtürlü..Ahh aslında o kadar çok şey sylemek istiyorum ki..Rabbim ne kadar anlayışlı ve sabırlısın diyorum..Bi çırpıda tüketilen hayatlara sahibiz hepimiz..Bazıları daha güçlü,daha iyi şartlara sahip belki de ama bugünlük..Bugün dedğim yer dünya..Dün ve yarın ise geldiğimiz ve gideceğimiz yer..Evet sadece bugün olsaydı,dünyadaki milyonlarca aç sefil rezil hasta sakat insan napardı dersiniz..Bugünün sahibi dünün ve yarının işte o asıl planlar üstünde planlar yapandır..İşte en büyük olan en iyi olan..Bugüncülere mühlet veren izin veren..O var ya işte tüm sorularım ağıtlarım sözlerim susuyor onu düşününce..Ve bana verileni hakkıyla yaşamaktan ve ona şükür ve sabır dolu bi hayattan başka bişey sunmaktan öte bi isteğim yok benim..Herşeyi bilenin planlarına saygı duyuyorum..Ve Onun varlığı en büyük dayanağım sığınağım olarak yaşantıma dönüyorum..

İçe bakış ve dışa duruş..

Kaç gündür yazmak için ilham perilerim gelip duruyor ve nihayet yazmaya koyulabiliyorum..
Öncelikle son günlerdeki ruh halimden düşüncelerimden bahsetmek istiyorum..
Kaç gündür son yıllarda herzaman olduğu gibi hayatımın akışını yoluna koymak için uğraşıyorum evet bu hep aynı..Renkler aynı tonlar farklı..Söyleyecek çok şeyim var, ama saçma ama değil..Şimdi hayata dair son zamanlarımı yazayım.Çok durgun,garip kendi içimde..İçimdeki halimle yansıttığım farklı evet olması gerektiği gibi belki , belki de hepimzin yaptığı gibi..Dış etkenlerden insanların beni maddi manevi incitmesinden korunmak için herzaman yaptığım gibi donuk kendi halinde biri gibi yaşıyorum.Tanıdık simalar ifadelerimi sempati dereceme göre değiştiriyor evet..Sonra yine aynı ruh haline bürünüp evime kadar incinmeden kaybetmeden devam ediyorum..Herneyse şimdi içimden bahsedeyim..Son yıllarda içimdeki çocuğun yaşadığı ruh hali genelde aynı..
Kimsesiz bi çocuk ağlıyor sokaklarımda yağmurlu bi havada öyle bi başına..Sağa bakıyor sola bakıyor düşünüyor hep düşünüyor..Dünyanın haline bakıyor önce düşünüyor ağlıyor sonra kendi haline bakıyor düşünüyor ağlıyor..Gerçekçi bi bakışı var hayata..Aslında hayatın ne kadar basitliklerle dolu olduğunu görebiliyor..Zor yaşantılar ve basit insanlar değersiz yaşantılar..Bugünün galipleri..Hiçbişeyi umursamayan diğerleri gibi olmak istemiyor fakat..Çünkü hayatın alelade yaşanması gerektiğine,herkesin yaşamak için gösterdiği trajikomik hayatlara hiçbir zaman inanmıyor inanmaz da..İçinde çok derinlerde bişeyler ona herzaman başka şeyler fısıldıyor..İçinde biyerlerde bişeyler ona başka şeyler gösteriyor ve o kadar çok şey söylüyor ki..Kimsenin onu anlamayacağını biliyor ve acısı onu ağlatıyor..Düşüncelerinde yalnız olmak gerçekte de yalnızlaştırır çünkü insanı..Çünkü ne düşündüğümüz yaşantımıza,duruşumuza,bakışımıza kadar yansır,yansıtır farklılıklarımızı..Herkes farklıdır kendi içinde evet bunu biliyor..Ama çoğu aynı farkı yaşıyor..Çoğunluğu karalamak değil amacı ama farklı olduğu için bi kalemle çizilen hep o küçük çocuk..Ahh bir bilseniz diyor..Bilseniz ve uyansanız, ne kadar farklı ve güzel olurdu dünyanın çehresi..Sonra başını kaldırıp onu diğerlerinden ayrı yapanı yaratanı düşünüyor..Ellerine yağmur damlaları düşerken ve gözlerinden yaşları,yüreğine koyuyor ellerini ve oturup bi kaldırım taşına içindeki gücün sahibine veriyor tüm benliğini..